My name is: Jost Van Dyke

Afgelopen weekend ben ik mijn roots op gaan zoeken in de Virgin Islands. Mark, ook een NL trainee, en ik hebben vrijdag het vliegtuig(je) genomen naar Tortola, en vanaf daar hebben we zaterdag de overtocht naar Jost Van Dyke gemaakt. Aan boord was er een gezelschap aanwezig die aan het ruzieen waren over een half inzakkende bruidstaart, maar dat mocht de pret niet drukken.. Bij aankomst wilde ik bijna de grond gaan kussen, maar ik heb me toch maar ingehouden. Het was wel een heel apart gevoel om voet aan de grond te zetten op het mysterieuze eilandje waar ik al jaren naartoe wil. Erg grappig om mn naam overal te zien en te horen. Ik heb het niet van de daken geschreeuwd, maar soms kon ik het toch niet laten om mn naam even aan te kaarten. De meeste mensen dachten dat ik gek was geworden of aan grootheidswaanzin leed, haha.. Maar gelukkig waren er ook mensen die me wel geloofden :-) Meteen eerst maar de nodige gadgets (t-shirt en pet) met mn naam erop zien te bemachtigen. Daarna op zoek gegaan naar de stress free campground. Slapen in een hutje op een bounty beach is ook iets wat je niet dagelijks doet. Maar als je dit een keer hebt gedaan, dan is kamperen in Frankrijk ineens wel erg chliche. Jost Van Dyke is echt zo ongelofelijk mooi en rustig, bijna onwerkelijk gewoon. Er zijn een paar wegen, waarvan een paar merkwaardig genoeg zelfs geasfalteerd. Electriciteit is er, maar je kunt er op rekenen dat je toch zonder zit. Lang leve de hurricane lights..
Helaas moesten we zondagochtend weer op tijd de boot terug naar Tortola nemen. Er gaan maar een paar ferries per dag, en we moesten 's middags alweer inchecken voor onze terugvlucht. Bij aankomst op Tortola hebben we nog een taxichauffeuze zo ver gekregen (of zij ons) om het eiland rond te rijden. Tortola is echt een groene oase. Vergeleken met de Virgin Islands is Sint Maarten echt een grote vuilnishoop. Anyway, ze heeft ons daarna op de airport afgezet, waar we te horen kregen dat onze vlucht, net als op de heenreis was de Winair vlucht geannuleerd en werden we overgeboekt op Caribbean Star. Die vlucht vertrok 's avonds pas. Als we dat nou iets eerder hadden geweten, hadden we nog wat langer op JVD kunnen blijven. Maar de rest van de dag hebben we nog op een lekker strand naast het vliegveld in een hangmatje gehangen, wat ook niet onaangenaam was.

Mijn aankomst op SXM was een stuk minder prettig: bagage kwijt.. Inmiddels ben ik 4 dagen verder en weet niemand waar mijn tas gebleven is. Erg frustrerend, en dan te bedenken dat het maar een vlucht van 25 minuten was en er 5 mensen aan boord waren. Ik ben al 3 keer naar het vliegveld geweest, maar zonder succes. Ik raak hier erg opgefokt van. Ik kan wel weer een weekendje op een stress free island gebruiken.

Zometeen moet ik weer naar een meeting, de derde vandaag al. De cruise-terminal wil een passenger segmentation survey laten doen, dus dat wordt best een leuk project.
De secret shoppers zijn klaar met hun transacties en het rapport moet volgende week klaar zijn. Goh, ik krijg het nog druk..

Ik ga gauw weer aan de slag. Spreek jullie snel!

Check mn foto's :-) http://community.webshots.com/user/joosintmaarten